Die Getzi was by die duikklopper in die Baai en ek het in my vriendin Tinie Malan se Citroen geklim vir die geleentheid in die Boland. My afpakplek was by vriendin Miriam Terblanche. Ons vriendskap kom van 1971 af en dit was heerlik om hartlik ontvang te word.Die tema van die fees het om GROEN gedraai en die lesings oor "om die droogte groen te skryf", van "groentjie tot skrywer" en die EKOGEDIG was inspirerend.
Om na die lewens van groot vroue in die Afrikaanse letterkunde, teater en joernalistiek - os MER, Nerina Ferreira en Rykie van Reenen te luister was 'n bonus.
By die Plataankafee het RSG hiernatoe en daarnatoe gediskoers en met skrywers gepraat. Ek het die eerste praatjie bygewoon ... om 'n groen mens te wees is my ding, dus het ek "hoe leef mens groen" waardeer. Die "bottom line" arm mense leef groener want hulle het minder gemors... maar dit is nie die laaste woord nie. Ek het elke dag by 'n redelik lae-koste behuisingsbuurt verbygestap, en die robbies groei geil.
 |
Die Sasol Kunsmuseum, waar dit gekook het tydens die fees - Plataankafee, Boektent en Uitgewerstent. |
 |
| 'n Rytjie teaterstoele by die Antiques Warehouse |
Benewens woorde het die kuns my geroer. 'n Besoek aan die Rupert-museum was 'n sintuiglike opheffing - die permanente versameling sowel as die beelde van Willem Strydom.. Kan ook nie nalaat om 'n welsynswinkel en antiek-emporium te besoek nie. Pier Rabie se Antiques Warehouse was 'n fees. 'n Uitstalling onder die titel OBJEK deur bekende Stellenbosche kunstenaars, het die tema groen omhels.
Om 'n installasie in wording te sien was interessant. Rye en rye hangende appels het 'n "statement" gemaak vir 'n boek oor mishandeling wat vrygestel sou word. Daar was nie 'n programaanduiding nie maar vir vir my het dit kreatiwiteit en durf voorgestel ...
Die dorp was feestig... gevoel of ek op 'n filmstel vertoef het: Straatbeelde, studente, vername mense, knus kafees...en bowenal 'n vredige gevoel in my gemoed.
No comments:
Post a Comment