Vir baie jare al wens ek dat ek tydens Pase in Jerusalem kan wees om die Via Dolorosa te stap.
Einde 2010 kry ek die geleentheid om vir een dag in Jerusalem te wees saam met Emile en Liezel. Ek het hard probeer om 'n geestelike ervaring daarvan te maak, maar die wyse waarop toerisme die belewing verander het, het my ontnugter gelaat.
Gister, ten tye van die Goeie Vrydag kerkdiens, kon ek my besoek aan die Olyfberg en die Lydensweg in 'n mate weer "heilig" maak. Die preek was oor Josef van Arimitea wat sy graf vir Jesus se gebroke liggaam afgegee het. Wanneer jy op die Olyfberg staan is die "rykes" se grafte duidelik sigbaar.
 |
| "Rykes" bespreek en bou steeds grafte aan die voet van die Olyfberg |
 |
| Emile op die Olyfberg met uitsig oor Jerusalem |
 |
| Die vallei onder die Olyfberg |
Om saam met 'n bombastiese Joodse toergids Jerusalem binne te gaan is 'n skok vir die sisteem. Voeg dan die doolhoof van die ou Jerusalem en "aan wie behoort watter deel nou" by die mengsel dan slaan ontnugtering jou van jou voete af. Uiteindelik staan jy op Christus se lydensweg ...
 |
| 'n Groep uit Afrika sing terwyl hulle saam met lede van 'n monnikke-orde aan die gratis Vrydag-toer van die Via Dolorosa deelneem |
 |
| Die Via Dolorosa - tot oorlopens toe vol mense ... |
 |
| 'n Geldwisselaar in 'n markstegie langs die Via Dolorosa |
No comments:
Post a Comment